Elandenblues

Na 2 maanden wachten was het dinsdag eindelijk zover: Ik mocht mee op elandenjacht.
En de elandenjacht in Zweden, daar lachen ze niet mee. Bijna iedereen zit die eerste week van het jachtseizoen in het bos en op de brouwerij was er duidelijk veel volk op "vakantie".
Er wordt steeds in team gejaagd omdat het jachtgebied nogal groot is (13000 hectare, verdeeld in verschillende zones). Acht tot tien jagers zitten verspreid op posten en dan zijn er 2 trackers die met honden de elanden opjagen. Er wordt steeds gejaagd in rondes van iets meer dan 2 uur. Daarna komen het hele team terug samen om wat op te warmen, iets te eten en strategieën te bespreken.
De eerste rond samen met Per-Inge het bos in. Net toen de zon aan het opkomen was. Echt zalig om stil in het bos te zitten en heel geconcentreerd te luisteren naar alles wat er gebeurd en beweegt.
Omdat ik maar een dag meekwam moest ik natuurlijk alles eens proberen. De 2e ronde samen met Herman gaan "tracken". En dat was eigenlijk wel het showste van de hele dag. Dwars door het bos, de hond die ineens een eland ruikt en daar als een speer achtergaat. Ja, dat is allesbehalve stilzitten. En gelukzak als ik ben was het dan nog eens fantastisch weer!
In de namiddag was het terug tijd om te jagen (lees wachten op een krukske) en een kwartier voor het einde schiet Kalle toch wel een jonge mannetjeseland! Het was de eerste van het seizoen. En om nogmaals te zeggen dat ik een gelukzak ben: ze jagen van oktober tot januari en daarin mogen ze maar 4 elanden schieten. Weeral een dik chancke zou ik zo zeggen.
De volgende foto-illustratie leert je een eland moet villen (niet voor gevoelige kijkers...). Let vooral ook op de foto met het bizarre karretje om een eland te transporteren, want zo'n dier weegt echt wel een paar honderd kilo dus zonder zo'n karretje heb je anders echt wel héél veel problemen om die eland uit het bos te krijgen.

Voor de rest was de week wel redelijk zwaar. Na het jagen nog in 't labo voor een uurke, woensdag 14 uur in de brouwerij, donderdag 10u, vrijdag nog eens bijna 8. Maar ja, alles moest afgerond worden omdat ik dinsdag naar huis weerkeer.

Gisterenavond kreeg ik dan ineens bericht dat General een ticket had gefixt voor mij om naar het bluesfestival te gaan in Bangbrö (deelgemeente van Kopparberg). Dit bluesfestivalletje is blijkbaar het derde grootste van Zweden met internationale groepen en Zweden van over heel het land die naar hier afzakken (en hier is echt NIETS te beleven, mss daarom dat de blues zo in zijn). De optredens waren eigenlijk nog wel heel tof, goeie muziek, iedereen zatjes, hele families leren kennen want ja, "the belgian guy", die moet iedereen gezien hebben hé!
Maar het was wel zeer tof om nog is een "echt" feestje te doen ipv te zitten op een appartement.Let ook op de zeer leuke foto met een mama van ik-weet-niet-wie... Maar hé met de "belgian guy"
En vandaag nog een thaïs lunchbuffet gaan eten samen met alle vrienden en na 3 volle borden kan ik zeggen dat ik voor de rest van den dag geen honger heb...
En morgen zit het er weeral op, de laatste volledige dag in Zweden.
Jaja België, ik kom eraan.
En alhoewel ik blij ben om terug te keren zal ik vooral de vrienden uit Kopparberg toch wel missen. Want ze hebben me een hele fijne tijd bezorgd.
groetjes
Matthieu



To the swedish friends from Kopparberg: Thank you very much for helping me in the brewery. For the nice weekends and all the friendship. You were way to kind for me and really gave me a good time here. Hopefully I can see you all in the future.... Greetings and best regards Matthieu

o ja hieronder nog een foto van mezelf als roze frigoboxtoerist. Die frigoboxen zijn niet alleen heel lelijk maar ze hebben wel degelijk een nut om m'n ingevrozen stalen naar Leuven te verzenden.